Kalijai Re Sandhya | Pandit Godabarish Mishra

Kalijai Re Sandhya Lyrics:

Written By: Pandit Godabarish Mishra

କାତ ଧରି ଧୀରେ ନାଉରି

ନାଆ ଦେଇଛି ମେଲି,

ଉତ୍ତରା ପବନ ଆଗକୁ

ଦିଏ ତଲେଇ ଠେଲି ||


ନାଚି ନାଚି ଖେଳେ ତରଣୀ

ନାଚେ ଶତ ତରଙ୍ଗ,

ଉଡି ଆସି ଜଳେ ଭାସନ୍ତି

କାହିଁ କେତେ ବିହଙ୍ଗ ।||


ହଂସ ହଂସରାଳୀ ଖେଳନ୍ତି

ଢେଉ ଦୋଳିରେ ଖେଳ,

ଆସିଲାଣି ଖରା ମଉଳି

ଛାଇ ଲେଉଟା ବେଳ ।||


ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ ଉଡଇ

ଡେଣା ଝାଡ଼ି ଆକାଶେ,

ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖି ଜଳେ ବୁଡଇ

ମୀନ ଧରିବା ଆଶେ ।||


ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଯାଇ ଗଭୀର

ଜଳେ ପଡିଲା ନାଆ,

ଅକାତ ପାଣି ସେ ଗଣ୍ଡରେ

କାଳିଜାଇ ତା ନାଆଁ ।


କାତ ରଖି ନାବେ ନାଉରି

ନେଲା ଆହୁଲା କରେ,

ମା କାଳିଜାଇ ସୁମରି

ମଙ୍ଗ ସଳଖି ଧରେ ।


ନୀଳ ଊର୍ମିମାଳା ଉଠଇ

ବହେ ପବନ ଖର,

ଛିଟିକି ପଡଇ ନାଆରେ

ପାଣି ଥରକୁ ଥର ।


ନାଆ ପାଶେ ଖେଳେ ମଗର

ବୁଡି ଛଟକି ଉଠେ,

ଖେଳେ ଶିଶୁମାର ଶାଙ୍କୁଚ

ପୁଣି ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ପିଟେ ।


ପାରି ହୋଇ ଗଣ୍ଡ ବିଷମ

ନାଆ ଲାଗିଲା କୂଳେ,

ସୁଷମା ନିରେଖି ଉଠିଲା

ଶ୍ୟାମ ଶଇଳ ଚୁଳେ ।


ବୁଡି ଯାଉଥିଲେ ସବିତା

ଦୂର ଭାଲେରି ଶିଖେ,

ଉଡି ଆସୁଥିଲେ ବିହଙ୍ଗ

ସୁଖେ ଜଟିଆ ମୁଖେ ।


ଅସ୍ତଗାମୀ ରବି କିରଣ

ପଡି ଚିଲିକା ଜଳେ,

ଦିଶଇ ପ୍ରବାଳ ବାରଣ

ଶୋଭା ବଚନ ବଳେ ।


ଚଢେଇଗୁହାର ଶିଖକୁ

ଚାହିଁ ଉଡଇ ଏରା,

ଲୋହିତ ଧବଳ ପକ୍ଷରେ

କେଡେ ଦିଶଇ ତୋରା ।


ଭାଲେରୀ ପାହାଡ଼ ଉହାଡେ

ଲୁଚି ଗଲେଣି ରବି,

ପଶ୍ଚିମ ଆକାଶେ ଝଟକେ

ପୀତ ଲୋହିତ ଛବି ।


ଦିଶେ ପାରିକୁଦ ମାଲୁଦ

ଦୂରୁ ଛାୟା ପରାୟେ,

ସନ୍ଧ୍ୟାତାରା ନଭେ ହିରନ

ସମ କି ଶୋଭା ପାଏ ।


ଦେଖୁଛି ଚିଲିକା ସପନେ

ତୋର ଅତୀତ ଶିରୀ,

ମୁହାଣୁ ତୋହର ବୋଇତ

ଯେବେ ଥିବ ବାହାରି ।


ସିନ୍ଧୁ ପାରେ ଯାଇ ଓଡ଼ିଆ

ପୁଏ କରି ବେପାର,

ଆଣୁଥିଲେ ବୋହି ଦେଶକୁ

ଧନରତ୍ନ ଅପାର ।


ଆଜି ଏ ମୁହାଣ ପାଶେ କି

ଗଢା ହେବ ବନ୍ଦର,

ବିପଣି ମାଳାରେ ବିଜନ

ବେଳା ହେବ ମୁଖର ।


ତୋ ଜଳେ ଶରତେ ଭାସନ୍ତି

କେତେ ମରାଳ ପନ୍ତି,

ଭାସିବେ କି ସିନ୍ଧୁ ସଲିଳେ

ତୋର ପୋତ ପଙ୍କାତି ।


ବିଦେଶ ବେପାରୀ ଆଣିବେ

ଦେଶେ ନାନା ବିଭବ,

ଫେରିବ କି ଶୋଭାମୟୀ ଗୋ

ତୋର ଲୁପ୍ତ ଗୌରବ ।


..........The End..........

Kalijai Re Sandhya Video

Written by: Pandit Godabarish Mishra

Post a Comment

If you have any questions or comments, please don't hesitate to contact us.