Kalijai Re Sandhya Lyrics | Pandit Godabarish Mishra

 

Kalijai Re Sandhya Lyrics:

Written By: Pandit Godabarish Mishra

କାତ ଧରି ଧୀରେ ନାଉରି

ନାଆ ଦେଇଛି ମେଲି,

ଉତ୍ତରା ପବନ ଆଗକୁ

ଦିଏ ତଲେଇ ଠେଲି ||

ନାଚି ନାଚି ଖେଳେ ତରଣୀ

ନାଚେ ଶତ ତରଙ୍ଗ,

ଉଡି ଆସି ଜଳେ ଭାସନ୍ତି

କାହିଁ କେତେ ବିହଙ୍ଗ ।||

ହଂସ ହଂସରାଳୀ ଖେଳନ୍ତି

ଢେଉ ଦୋଳିରେ ଖେଳ,

ଆସିଲାଣି ଖରା ମଉଳି

ଛାଇ ଲେଉଟା ବେଳ ।||

ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ ଉଡଇ

ଡେଣା ଝାଡ଼ି ଆକାଶେ,

ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖି ଜଳେ ବୁଡଇ

ମୀନ ଧରିବା ଆଶେ ।||

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଯାଇ ଗଭୀର

ଜଳେ ପଡିଲା ନାଆ,

ଅକାତ ପାଣି ସେ ଗଣ୍ଡରେ

କାଳିଜାଇ ତା ନାଆଁ ।

କାତ ରଖି ନାବେ ନାଉରି

ନେଲା ଆହୁଲା କରେ,

ମା କାଳିଜାଇ ସୁମରି

ମଙ୍ଗ ସଳଖି ଧରେ ।

ନୀଳ ଊର୍ମିମାଳା ଉଠଇ

ବହେ ପବନ ଖର,

ଛିଟିକି ପଡଇ ନାଆରେ

ପାଣି ଥରକୁ ଥର ।

ନାଆ ପାଶେ ଖେଳେ ମଗର

ବୁଡି ଛଟକି ଉଠେ,

ଖେଳେ ଶିଶୁମାର ଶାଙ୍କୁଚ

ପୁଣି ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ପିଟେ ।

ପାରି ହୋଇ ଗଣ୍ଡ ବିଷମ

ନାଆ ଲାଗିଲା କୂଳେ,

ସୁଷମା ନିରେଖି ଉଠିଲା

ଶ୍ୟାମ ଶଇଳ ଚୁଳେ ।

ବୁଡି ଯାଉଥିଲେ ସବିତା

ଦୂର ଭାଲେରି ଶିଖେ,

ଉଡି ଆସୁଥିଲେ ବିହଙ୍ଗ

ସୁଖେ ଜଟିଆ ମୁଖେ ।

ଅସ୍ତଗାମୀ ରବି କିରଣ

ପଡି ଚିଲିକା ଜଳେ,

ଦିଶଇ ପ୍ରବାଳ ବାରଣ

ଶୋଭା ବଚନ ବଳେ ।

ଚଢେଇଗୁହାର ଶିଖକୁ

ଚାହିଁ ଉଡଇ ଏରା,

ଲୋହିତ ଧବଳ ପକ୍ଷରେ

କେଡେ ଦିଶଇ ତୋରା ।

ଭାଲେରୀ ପାହାଡ଼ ଉହାଡେ

ଲୁଚି ଗଲେଣି ରବି,

ପଶ୍ଚିମ ଆକାଶେ ଝଟକେ

ପୀତ ଲୋହିତ ଛବି ।

ଦିଶେ ପାରିକୁଦ ମାଲୁଦ

ଦୂରୁ ଛାୟା ପରାୟେ,

ସନ୍ଧ୍ୟାତାରା ନଭେ ହିରନ

ସମ କି ଶୋଭା ପାଏ ।

ଦେଖୁଛି ଚିଲିକା ସପନେ

ତୋର ଅତୀତ ଶିରୀ,

ମୁହାଣୁ ତୋହର ବୋଇତ

ଯେବେ ଥିବ ବାହାରି ।

ସିନ୍ଧୁ ପାରେ ଯାଇ ଓଡ଼ିଆ

ପୁଏ କରି ବେପାର,

ଆଣୁଥିଲେ ବୋହି ଦେଶକୁ

ଧନରତ୍ନ ଅପାର ।

ଆଜି ଏ ମୁହାଣ ପାଶେ କି

ଗଢା ହେବ ବନ୍ଦର,

ବିପଣି ମାଳାରେ ବିଜନ

ବେଳା ହେବ ମୁଖର ।

ତୋ ଜଳେ ଶରତେ ଭାସନ୍ତି

କେତେ ମରାଳ ପନ୍ତି,

ଭାସିବେ କି ସିନ୍ଧୁ ସଲିଳେ

ତୋର ପୋତ ପଙ୍କାତି ।

ବିଦେଶ ବେପାରୀ ଆଣିବେ

ଦେଶେ ନାନା ବିଭବ,

ଫେରିବ କି ଶୋଭାମୟୀ ଗୋ

ତୋର ଲୁପ୍ତ ଗୌରବ ।

..........The End..........

Kalijai Re Sandhya Video

Written by: Pandit Godabarish Mishra